Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Κι αν σου κάτσει ... ;

  Αγαπημένη μου Σόφη,

    Όχι δεν κερδίσαμε το joker, αν και καθόλου δεν θα με χαλούσε. Θυμάμαι μία φοβερή ατάκα που είχε πει ο Βαλτινός , όντας ο πρωταγωνιστής στον " Βιολιστή στη στέγη"
" Τα λεφτά λένε είναι κατάρα. Θεέ μου στείλε μου αυτή την κατάρα. Θα την αντέξω !!"
Τέλος πάντων, δεν είναι το θέμα μας σήμερα τα λεφτά.Καταναλώνουν τόσο πολύ χρόνο στην καθημερινότητά μας που αρνούμαι να τα βάλω και στην κουβέντα μας Σοφάκη, Τουλάχιστον όχι σήμερα. Προς τι τότε το σλόγκαν του joker θα ρωτήσεις.
    Καλή μου Σόφη και αυτό τον καιρό σκέφτομαι αυτό που όλοι λένε περί της κρίσης. Από παντού ακούγεται ότι μέσα από κάθε δύσκολη περίοδο στη ζωή πάντα υπάρχουν ευκαιρίες να κάνεις καινούρια πράγματα. Έτσι κι εγώ είπα να αδράξω την ευκαιρία, τώρα που δεν δουλεύω και δεν έχω υποχρεώσεις άλλες (τις οποίες για να είμαι ειλικρινής ελπίζω να αποκτήσω στο εγγύς μέλλον γιατί πολύ το θέλουμε ) και να καλλιεργήσω κάτι που αγαπώ. Λέω να μάθω να γράφω! Έχω ξεκινήσει δειλά με το πρώτο ανάγνωσμα για το πως να γράφεις που λέγεται "Πως να γράψεις" .Τόσο απλά. Είναι ένα ευχάριστο βιβλίο της Μανίνας Ζουμπουλάκη (αυτό το όνομα Μανίνα πόσες αναμνήσεις μπορεί να μου φέρνει. Γεμίζουν τα μάτια μου εξώφυλλα!) που έχει πολλά εύστοχα πράγματα μέσα. Θεώρησα σωστό να ξεκινήσω με κάτι απλό και εύπεπτο ώστε να έχω μία ομαλή εξέλιξη. Μέσα σε όλα αναφέρει πως για να γίνεις καλός συγγραφέας πρέπει να διαβάζεις πολύ και να γράφεις πολύ. Να γράφεις ό,τι σου έρθει στο κεφάλι. Στην αρχή θα είναι ασύνδετο και τσαπατσούλικο. Με τον καιρό και την άσκηση θα γίνει όμορφο και στρωτό και αν υπάρχει ταλέντο θα γίνει κάτι πολύ καλό.Η άσκηση είναι πολύ βασικό.λέει. ¨Αναφέρει και μερικές ασκήσεις τις οποίες θα τις κάνω και θα χρειαστώ μάλλον και τη βοήθειά σου Σοφάκη ( και αγαπητή παρέα).
     Κι αν μου κάτσει Σοφάκη; Μπορεί να μου αλλάξει τη ζωή. Εννοείται βέβαια πως δεν τρέφω την ψευδαίσθηση ότι θα γίνω Ντοστογιέφσκι, ούτε ότι θα βγάλω πολλά λεφτά γράφοντας. Σίγουρα όμως θα μου αλλάξει τη ζωή. Είναι κάτι που αγαπώ από τότε που ήμουν παιδί και ποτέ δεν το είδα πιο σοβαρά.Θα το κάνω. Γιατί; Και σε εργαστήριο δημιουργικής γραφής θα ήθελα να πάω αλλά αυτά ξεκινούν το Σεπτέμβριο οπότε μάλλον έχω αργήσει. Επιφυλάσσομαι όμως. Να είμαστε καλά και όλα θα γίνουν.Και που ξέρεις ίσως από εδώ και πέρα η ζωή να μου φέρει μόνο καλά, έτσι για αποζημίωση για τα προηγούμενα δύο χρόνια και ένα από αυτά να είναι κι αυτό. Αν πάλι δεν "κάτσει" σκέψου πόσα πράγματα θα έχω κερδίσει και πόσες στιγμές δημιουργικής αγωνίας θα έχω βιώσει. Είναι win- win situation που λένε και στα "ξενικά". Κερδίζεις όπως και να έχει.
      Αυτό ήθελα να μοιραστώ σήμερα μαζί σου καλή μου φιλενάδα Φαντάζομαι να ξέρεις το πόσο σημαντικό ρόλο έχεις παίξει στο να πάρω την απόφαση να ασχοληθώ πιο εντατικά με το γράψιμο.Είσαι το χαρτί και το μελάνι μου, για να χρησιμοποιήσω μία πιο ρομαντική μεταφορά. Θα ήταν τόσο ψυχρό να πω , είσαι τα πλήκτρα και η οθόνη μου. Σ'ευχαριστώ Σοφάκη μου.

       Σε φιλώ γλυκιά μου και σε καληνυχτώ

ΥΓ Το τρέξιμο, όπως ίσως αναμενόταν έχει μείνει πίσω , αλλά έχει έρθει πολύ δυναμικά στο προσκήνιο και το αντικατέστησε το μπόλικο περπάτημα για μένα και το ποδήλατο (ναι είχαμε και επίσημα έναρξη της ποδηλατικής περιόδου) για τον Γιώργο. Σήμερα κατεβήκαμε στο κέντρο και περπατούσαμε 1,5 ώρα. Μπράβο μας!!Χαχαχαχαχα. Φιλιά κοριτσάκι

2 σχόλια:

  1. Έλα, να τα λέμε όλα..πες και για τον Κωνσταντινίδη!!! Λοιπόν, όλοι αυτιά οι αναγνώστες σου, περιμένουμε τις πρώτες μικρές ιστορίες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω, ναι παράλειψη ! Ευχαριστώ και στον εξάδερφο Ανδρέα για την εμπιστοσύνη και το "σπρώξιμο".Ξέρει αυτός.Τα φιλιά μου στα ξενιτεμένα.

      Διαγραφή