Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Της Μεγάλης Εβδομάδας

Αγαπημένη μου Σόφη,

   Μερικά "σφηνάκια" πληροφορίας για τη Μεγάλη Εβδομάδα.

- Το ήξερες Σοφάκη πως ο " Ιησούς από την Ναζαρέτ" συμπληρώνει φέτος 37 χρόνια;Στην Ελλάδα προβλήθηκε πρώτη φορά το 1981 από την ΥΕΝΕΔ! Οι δικές μου μνήμες ξεκινούν από το 1990 και την προβολή του από το MEGA.Διαφωνώ κάθετα με αυτούς που αγανακτούν με την επανάληψή του κάθε χρόνο.Μία υπέροχη παραγωγή, ένα κάστ που θα ζήλευε κάθε σκηνοθέτης,ερμηνείες άξιες να μνημονεύονται.Τι ακριβώς δεν τους αρέσει σε αυτά;
- Το ήξερες Σοφάκη πως τη Μ. Πέμπτη έξω από το σπίτι μας (πόρτα, μπαλκόνι ,κάγκελα κτλ) βγάζουμε ένα κόκκινο αντικείμενο που συμβολίζει το αίμα του Χριστού; Παιδί, μου έδινε ένα  πανί η μαμά και το έδενα στα κάγκελα με χαρά κι επισημότητα.Ήταν η δική μου συνεισφορά στις ετοιμασίες για το Πάσχα.
- Το ήξερες Σοφάκη ότι την Μ.Πέμπτη επίσης δεν καρφώνουμε καρφιά γιατί είναι η μέρα που κάρφωσαν τον Ιησού στο σταυρό;
- Το ήξερες Σοφάκη πως από τα καλύτερα φύλλα για σχέδιο στα αβγά (με τη γνωστή μέθοδο δένω το φύλλο πάνω στο αβγό μέσα σε καλσόν), είναι αυτό του μαϊντανού;
- Το ήξερες Σοφάκη ότι την Μεγάλη Εβδομάδα πολλοί τρώνε σαλιγκάρια (όσοι δεν τα σιχαίνονται βέβαια.Εγώ πάντως τα τρώω). Αυτό επειδή τα σαλιγκάρια ,λέει,έσβησαν τα ίχνη του Ιησού όταν αυτός πήγε να κρυφτεί από τους διώκτες του στον Κήπο της Γεσθημανής, Γλυκό ε; Η ιστορία όχι το σαλιγκάρι. Αν και, εγώ βρίσκω ωραία και τα σαλιγκάρια...μαγειρεμένα!

Να έχουμε όλοι ένα "νόστιμο" και χαμογελαστό Πάσχα.
 

    Τα φιλιά μου Σοφάκη.



Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Μετά βαΐων και κλάδων.

Αγαπημένη μου Σόφη,

 
    Κυριακή των Βαΐων σήμερα. Μνημονεύεται η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα όπου τoν υποδέχθηκαν σαν Σωτήρα. Μερικές μέρες μετά βέβαια ο πιο πιστός του μαθητής τον απαρνήθηκε και μερικές χιλιάδες όχλου τον καταδίκασαν σε θάνατο δια του σταυρού.
    Από την κορυφή στα Τάρταρα. Από τα βάγια στη χολή και το ξύδι. Περίεργοι είμαστε οι άνθρωποι Σοφάκη. Πόσες φορές δεν έχουμε υποδεχθεί, παντός είδους, ηγέτες μετά βαΐων και κλάδων, μόνο και μόνο για να καταλήξουν τελικά στο "σταυρό". Από πρωθυπουργούς και προέδρους, μέχρι προπονητές ομάδων και ποδοσφαιριστές.
    Οι αρχαίοι ημών εξοστράκισαν τον Θεμιστοκλή, αφού ηγήθηκε της νικηφόρας ναυμαχίας στη Σαλαμίνα και αφού τον δόξασαν ως τον σοφότερο των Ελλήνων. Ίσως όχι αναίτια, δεν ήμουν δα και αυτόπτης μάρτυρας της μετά την ναυμαχίας πορείας του. Τα γεγονότα απλά επισημαίνω. Οι του 1821, φυλάκισαν και καταδίκασαν σε θάνατο τον Κολοκοτρώνη, άσχετα αν εν τέλει πήρε χάρη. Εντάξει η σφαγή στην Τριπολιτσά αμαύρωσε την εικόνα του (εμείς την ξέρουμε "μάχη", αλλά μετά την μάχη υπήρξε και σφαγή, μην κρυβόμαστε  πίσω από το δάχτυλό μας), αλλά σίγουρα η καταδίκη του δεν ήταν γι' αυτό. Φαντάζομαι πως ανά τον κόσμο θα υπάρχουν πολλά ανάλογα παραδείγματα ηγετών. Δεν μπορεί μόνο στην Ελλάδα να συμβαίνουν. Άλλωστε όλη η γη από ανθρώπους κατοικείται.
    Και μην νομίζεις ότι αυτά γίνονται μόνο με πολιτικά πρόσωπα Σοφάκη. Ξέρεις πόσοι προπονητές ή παίκτες πηγαίνουν σε μία ομάδα και μόνο που δεν ξαπλώνουν οι οπαδοί για να περάσουν από πάνω τους, για να φύγουν έπειτα από μερικούς μήνες από την πίσω πόρτα; Πολλές μάλιστα φορές το "από την πίσω πόρτα" έχει την ακριβή του σημασία. Φεύγουν από εκεί για να μην τους λιντσάρουν. Θαρρείς κι εκείνοι έρχονται με σκοπό να αποτύχουν. Εγώ ξέρω πως όταν κάποιος δεν σου κάνει για μια δουλειά, τον απολύεις και τραβάει εκείνος το δρόμο του κι εσύ το δικό σου. Στον αθλητισμό αυτό, συχνά γίνεται συνοδεία "ευγενών χαρακτηρισμών, "παραστατικών" χειρονομιών και "σεμνών" τελετών αποχώρησης. Για να μην αναφερθώ και σε παραδείγματα αθλητών που συλλαμβάνονται ντοπαρισμένοι και τότε όλη η αθλητική κοινότητα μένει έκπληκτη με το γεγονός. Δηλαδή το ότι οι επαγγελματίες αθλητές χρησιμοποιούν, για να το πούμε ευγενικά, βοηθήματα είναι κάτι που δεν γνωρίζουμε ήδη; Όταν αποθεώνουμε τους εκάστοτε κορυφαίους αθλητές, επιλέγουμε να το καταχωνιάζουμε βαθιά στο υποσυνείδητο μας και μόλις η φούσκα στο μυαλό μας σκάσει, γίνονται οι ήρωες του χθες, οι απατεώνες του σήμερα.
    Οι ιστορίες αυτές δεν έχουν τέλος. Πάντα θα υπάρχουν πρώην ήρωες και πρώην σωτήρες. Θα ήθελα έναν σωτήρα τώρα. Και μόνο το γεγονός ότι θα μου έδινε ελπίδα θα ήταν κάτι μεγάλο. Δεν βλέπω κανέναν στον κοντινό ορίζοντα, αλλά συνεχίζω να ελπίζω. Να μην ξεχνάμε πως ο Ιησούς, στο τέλος αναστήθηκε.

   Καλή μεγάλη εβδομάδα Σοφάκη μου.

   Σε φιλώ γλυκά.

Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Προεκλογικά λόγια ή τι να μου πεις για να σε ψηφίσω για Δήμαρχο.

Αγαπημένη μου Σόφη,



   
"Πυρετούλης, πυρετούλης. Προεκλογικός πυρετούλης¨ έλεγε η Φρίντα στο "Παρά πέντε". Δημοτικές εκλογές σε 42 μέρες και χθες είδα ένα όνειρο. Ήμουν λέει σε προεκλογική συγκέντρωση υποψηφίου Δημάρχου. Ανεβαίνει στο pontium ο υποψήφιος, βήχει, ξαναβήχει ανοίγει το στόμα και ξεκινά.
"Αγαπητοί συμπολίτες. Σήμερα ξεκινά ο αγώνας που θα δώσουμε όλοι μαζί για να ξημερώσει μια καινούρια μέρα για τον Δήμο μας. Η προηγούμενη διοίκηση έκανε πολλά λάθη. Αυτά τα λάθη θέλουμε να διορθώσουμε. Αυτά, που... "
Ξαφνικά, σταματάει και κολλάει το βλέμμα του κάπου στο ταβάνι. Όλοι τότε σηκώσαμε τα κεφάλια να δούμε τι ήταν αυτό που τόσο τον αναστάτωσε. Τίποτε δεν είχε. Μία ροζ τσίχλα ήταν μόνο κολλημένη εκεί που κοιτούσε.
"Ρε, λες να τον ενόχλησε η τσίχλα;" είπε κάποιος δίπλα μου σιγά. Ο υποψήφιος έστεκε μαρμαρωμένος και μόνο ο δείκτης του δεξιού του χεριού χτυπούσε επίμονα τα χαρτιά που είχε απλωμένα μπροστά του.
    Κι έτσι ξαφνικά όπως σταμάτησε, ξανάνοιξε το στόμα του κι άρχισε να μιλάει.
"Συμπολίτες. Θέλω να σας πω κάτι για 'μένα σήμερα. Είμαι ψώνιο. Μου αρέσει να με φωνάζουν Δήμαρχο, όπως άρεσε στη Βουγιουκλάκη να τη λένε σταρ. Θέλω να βγω Δήμαρχος και να κάνω έργο γιατί το έχω βάλει σκοπό να μείνω στη ιστορία. Ζητώ να με βοηθήσετε και σας δίνω μία υπόσχεση: δεν θα κάνω τίποτε για' σένα. Μην τολμήσει να έρθει κανείς να μου ζητήσει να του βολέψω παιδί στο Δήμο, να βάλω το εγγόνι του στον παιδικό σταθμό, να του στρώσω το δρόμο, ενώ είναι άλλοι δρόμοι στο πρόγραμμα. Τίποτε από αυτά δεν θα κάνω "για εσένα". Όποιος θέλει να μπει στο "για εσάς" καλώς, αν όχι πάλι καλώς.
Κονδύλια δεν ξέρω πόσα θα έχω και μην περιμένετε θαύματα. Τα πράγματα είναι στριμόκωλα. Ούτε λαγούς τάζω, ούτε πετραχήλια. Το πιο πιθανό είναι ότι από αυτά που γράφει το πρόγραμμα που κρατάτε, δεν θα γίνουν ούτε τα μισά. Εκεί έχει μόνο προθέσεις. Αυτό που μπορώ να υποσχεθώ είναι πως, θα τα παλέψουμε όλα. Με τους συμβούλους μαζί.
Κλέφτης δεν είμαι. Το ότι δεν θα κλέψω σας το λέω από τώρα και όποιος θέλει ας με πιστέψει. Σας είπα, ψώνιο είμαι. Όσον αφορά τους υποψήφιους συμβούλους μου, δεν θα βάλω για όλους το χέρι στη φωτιά. Μερικούς δεν τους ξέρω καλά. Και μια και λέμε αλήθειες να ξέρετε ότι έναν, δύο τους έχω στο συνδυασμό μόνο γιατί φέρνουν πολλές ψήφους.
Στο τι έκαναν οι προηγούμενοι δεν θα σταθώ. Είναι προτιμότερο που σας είπα γιατί να ψηφίσετε εμένα, παρά να σας αραδιάσω λόγους για να μην ψηφίσετε εκείνους. Έτσι σας δίνω και μία καθαρή επιλογή.
Οπότε και για να τελειώνω, γιατί είστε και πολλοί όρθιοι, έχω να το συνοψίσω στα εξής:
δεν είμαι κλέφτης, δεν είμαι τεμπέλης είμαι δημοκράτης και δεν σας έπρηξα με περιττά κι άχρηστα σήμερα. Κάνω καλό σύνολο νομίζω. Ψηφίστε με αν γουστάρετε. Ευχαριστώ".
    Κι εκεί πάνω που τελείωσε και πριν προλάβω να δω την αντίδραση του ακροατηρίου, ξύπνησα. Ξανάκλεισα τα μάτια αλλά τίποτα. Το πλήθος είχε ήδη διαλυθεί. Καλά μας τα είπε. Μπράβο του. Αληθινά, καθαρά, λιγόλογα. Τι κρίμα που δεν θα γίνει ποτέ Δήμαρχος. Και ξέρεις το γιατί Σοφάκη; Επειδή οι μισοί θα τον περάσουν για τρελό και ψεύτη, οι μισοί από τους άλλους μισούς για λαϊκιστή και οι υπόλοιποι που θα τον πιστέψουν, δεν θα φτάνουν για να τον εκλέξουν. Κι εμείς, σαν εκλογικό σώμα, δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Ή μάλλον τι θέλουμε ξέρουμε, στο να το αναγνωρίσουμε δυσκολευόμαστε. Την τραβάει ο οργανισμός μας την φανφάρα. Είναι και που τις δημοτικές εκλογές τις νιώθουμε πιο "του σπιτιού μας". Όλο και κάποιος συγγενής ή φίλος θα πολιτεύεται. Οι ίντριγκες είναι έξω στο δρόμο μας κι όχι στα τηλεοπτικά παράθυρα. Όπως και να 'χει το τοπικό ξεκατίνιασμα δεν βοηθάει πολύ στην αντικειμενική θεώρηση των πραγμάτων.
    Πάντως εγώ βρε Σοφάκη, θα ήθελα να δω έναν υποψήφιο να κάνει το λόγο του λιγότερο πολιτικό και περισσότερο αληθινό. Ίσως και να κάνει την έκπληξη. Άξιοι άνθρωποι υπάρχουν παντού, το να εμπιστευτούμε την αλήθεια τους είναι το πρόβλημα. Σαν το ναρκωτικό είναι και το ψέμα. Αν εθιστείς στο να το ακούς, δύσκολα το κόβεις.
    Τελικά τι να μου πεις για να σε ψηφίσω για Δήμαρχο; Να μη μου πεις ψέματα. Και αν νομίζεις ότι δεν θα καταλάβω αν μου λες αλήθεια ή όχι, ένα έχω να πω: Το παίρνεις το ρίσκο;

     Καλό βράδυ να έχουμε.

     Σε φιλώ Σοφάκη.