Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Μετά βαΐων και κλάδων.

Αγαπημένη μου Σόφη,

 
    Κυριακή των Βαΐων σήμερα. Μνημονεύεται η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα όπου τoν υποδέχθηκαν σαν Σωτήρα. Μερικές μέρες μετά βέβαια ο πιο πιστός του μαθητής τον απαρνήθηκε και μερικές χιλιάδες όχλου τον καταδίκασαν σε θάνατο δια του σταυρού.
    Από την κορυφή στα Τάρταρα. Από τα βάγια στη χολή και το ξύδι. Περίεργοι είμαστε οι άνθρωποι Σοφάκη. Πόσες φορές δεν έχουμε υποδεχθεί, παντός είδους, ηγέτες μετά βαΐων και κλάδων, μόνο και μόνο για να καταλήξουν τελικά στο "σταυρό". Από πρωθυπουργούς και προέδρους, μέχρι προπονητές ομάδων και ποδοσφαιριστές.
    Οι αρχαίοι ημών εξοστράκισαν τον Θεμιστοκλή, αφού ηγήθηκε της νικηφόρας ναυμαχίας στη Σαλαμίνα και αφού τον δόξασαν ως τον σοφότερο των Ελλήνων. Ίσως όχι αναίτια, δεν ήμουν δα και αυτόπτης μάρτυρας της μετά την ναυμαχίας πορείας του. Τα γεγονότα απλά επισημαίνω. Οι του 1821, φυλάκισαν και καταδίκασαν σε θάνατο τον Κολοκοτρώνη, άσχετα αν εν τέλει πήρε χάρη. Εντάξει η σφαγή στην Τριπολιτσά αμαύρωσε την εικόνα του (εμείς την ξέρουμε "μάχη", αλλά μετά την μάχη υπήρξε και σφαγή, μην κρυβόμαστε  πίσω από το δάχτυλό μας), αλλά σίγουρα η καταδίκη του δεν ήταν γι' αυτό. Φαντάζομαι πως ανά τον κόσμο θα υπάρχουν πολλά ανάλογα παραδείγματα ηγετών. Δεν μπορεί μόνο στην Ελλάδα να συμβαίνουν. Άλλωστε όλη η γη από ανθρώπους κατοικείται.
    Και μην νομίζεις ότι αυτά γίνονται μόνο με πολιτικά πρόσωπα Σοφάκη. Ξέρεις πόσοι προπονητές ή παίκτες πηγαίνουν σε μία ομάδα και μόνο που δεν ξαπλώνουν οι οπαδοί για να περάσουν από πάνω τους, για να φύγουν έπειτα από μερικούς μήνες από την πίσω πόρτα; Πολλές μάλιστα φορές το "από την πίσω πόρτα" έχει την ακριβή του σημασία. Φεύγουν από εκεί για να μην τους λιντσάρουν. Θαρρείς κι εκείνοι έρχονται με σκοπό να αποτύχουν. Εγώ ξέρω πως όταν κάποιος δεν σου κάνει για μια δουλειά, τον απολύεις και τραβάει εκείνος το δρόμο του κι εσύ το δικό σου. Στον αθλητισμό αυτό, συχνά γίνεται συνοδεία "ευγενών χαρακτηρισμών, "παραστατικών" χειρονομιών και "σεμνών" τελετών αποχώρησης. Για να μην αναφερθώ και σε παραδείγματα αθλητών που συλλαμβάνονται ντοπαρισμένοι και τότε όλη η αθλητική κοινότητα μένει έκπληκτη με το γεγονός. Δηλαδή το ότι οι επαγγελματίες αθλητές χρησιμοποιούν, για να το πούμε ευγενικά, βοηθήματα είναι κάτι που δεν γνωρίζουμε ήδη; Όταν αποθεώνουμε τους εκάστοτε κορυφαίους αθλητές, επιλέγουμε να το καταχωνιάζουμε βαθιά στο υποσυνείδητο μας και μόλις η φούσκα στο μυαλό μας σκάσει, γίνονται οι ήρωες του χθες, οι απατεώνες του σήμερα.
    Οι ιστορίες αυτές δεν έχουν τέλος. Πάντα θα υπάρχουν πρώην ήρωες και πρώην σωτήρες. Θα ήθελα έναν σωτήρα τώρα. Και μόνο το γεγονός ότι θα μου έδινε ελπίδα θα ήταν κάτι μεγάλο. Δεν βλέπω κανέναν στον κοντινό ορίζοντα, αλλά συνεχίζω να ελπίζω. Να μην ξεχνάμε πως ο Ιησούς, στο τέλος αναστήθηκε.

   Καλή μεγάλη εβδομάδα Σοφάκη μου.

   Σε φιλώ γλυκά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου