Αγαπημένη μου Σόφη,
Ξυπνάς το πρωί, κάνεις τα δέοντα κι έρχεται κάποια στιγμή η ώρα να βγεις από το σπίτι. Αν η διαδρομή που ακολουθείς είναι μία από τις συνηθισμένες σου βρίσκεσαι μπροστά σε καθημερινά, γνώριμα τοπία και συνήθως κάνεις τις ίδιες σκέψεις. " Γιατί αυτό το φανάρι αργεί τόσο πολύ να ανάψει πράσινο; " . "Πότε θα φτιάξουν πια αυτή τη λακούβα; "(ερώτημα αναπάντητο συνήθως στην Ελλάδα). "Δεν μπορούν να περιποιηθούν λίγο αυτό το άδειο οικόπεδο, να κλαδέψουν τα αγριόχορτα , να το καθαρίσουν από τα σκουπίδια και να το εκμεταλλευτούν;" Αυτή την τελευταία ευχή- ερώτηση κάνω εδώ και μερικά χρόνια που ζούμε σε αυτή την περιοχή για ένα οικόπεδο άδειο κι απεριποίητο που κείται μόνο και βρώμικο κοντά στο σπίτι μας.Ή μάλλον κείτονταν.
Εδώ και τέσσερις μέρες έχει καθαριστεί, καλλωπιστεί και είναι το προσωρινό σπίτι ενός πολύ συμπαθητικού λούνα παρκ. Έχει συγκρουόμενα αυτοκινητάκια, βαρκούλες, κούνιες κι άλλα παιχνίδια, μαλλί της γριάς και ποπ-κορν. Είναι ένας παράδεισος για κάθε παιδί. "Αχ, τι ωραία θα έχουμε λούνα παρκ στη γειτονία μας" ανέκραξα χαρούμενη όταν είδα να το στήνουν. Σκέφτηκα ότι η ευχή μου να καθαριστεί εκείνο το πολύ βρώμικο κι αντιαισθητικό, άδειο οικόπεδο βγήκε αληθινή και μαζί με αυτό κάποιοι άνθρωποι θα δουλέψουν και πολλά παιδιά θα διασκεδάσουν.Το έβλεπα και το καμάρωνα. Δούλεψε για πρώτη μέρα το Σάββατο αλλά εμείς έτυχε να λείπουμε. Το ίδιο και την Κυριακή . Η πρώτη μας επαφή με τον μικρό "παράδεισο" ήταν τη Δευτέρα το απόγευμα.
Κάπου εκεί στις 5 και κάτι (διότι τηρούν και τις ώρες κοινής ησυχίας ) ακούω μουσική να έρχεται από εκεί. Στην αρχή ήταν σιγά και δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τι παίζει.Ξαφνικά ο "ηχολήπτης- dj" τίναξε τα ηχεία στο limit up τους και ο ήχος έφτασε περήφανος λέγοντας" Δεν ταιριάζετε σου λέω, τόσο αντικειμενικά στο λέω" ακολούθως προχώρησε στο " Τι σε κάνει και με ψάχνεις και τρελαίνεσαι" και μας αποτελείωσε με το "Ολοκαίνουριος από σήμερα θα γίνω". Και τότε σκέφτηκα " Κάποιος μου κάνει πλάκα! ". Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έπαιζε τέτοια μουσική σε ένα λούνα παρκ. Κάπως αλλιώς το θυμόμουν.Την τελευταία φορά που πήγα στο Magic Park το θυμόμουν λιγότερο " Πύλη Αξιού". Όχι, Σοφάκη δεν το παίζω ούτε σοβαροφανής ούτε παριστάνω τον σταυροφόρο υπερασπιστή της καλής μουσικής. Μάλιστα πριν από μία εβδομάδα σε φιλική μάζωξη και μετά από μερικά ποτηράκια κρασί γλεντούσα ξεδιάντροπα με το "Κανείς δεν είναι κανενός, μάρτυς μου είναι ο Θεός" και άλλα άσματα του ιδίου είδους. Πως να το κάνουμε όμως βρε Σοφάκη κάθε μέρος και κάθε ώρα θέλει τη μουσική που πρέπει. Φαντάσου λέει να πας σε ψαροταβέρνα και να ακούσεις Μπετόβεν! Ε, όχι . Η γούνα θέλει Μπετόβεν και η σαρδέλα ρεμπέτικη πενιά. Κάπως έτσι δεν μπορεί να παίζεις σκυλάδικα σε λούνα παρκ. Πως να το κάνουμε.Διαφωνώ κάθετα με την μουσική επένδυση.
Παρόλα αυτά ,Σόφη επειδή οι μέρες μας δεν είναι και για πολλά "σκασίματα" και παρόλο που πονάνε τα αφτιά μας κάθε απόγευμα με την Πάολα , είπαμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Αφήσαμε λοιπόν τον απογευματινό καφέ στην άκρη και βάλαμε από ένα ποτό με ξηροκάπρια μην πάει χαμένο το πρόγραμμα πίστας.Δεν βαριέσαι .Πόσο καιρό θα είναι εδώ ; Ας δουλέψουν οι άνθρωποι. Και για όποιον ενδιαφέρεται για διασκέδαση, 5μ.μ - 10μ.μ κερνάμε ουίσκι. Είμαστε πρώτο μπαλκόνι πίστα!
Καλή μας διασκέδαση και καλό κουράγιο.
Σε φιλώ γλυκά κοριτσάκι.
Ξυπνάς το πρωί, κάνεις τα δέοντα κι έρχεται κάποια στιγμή η ώρα να βγεις από το σπίτι. Αν η διαδρομή που ακολουθείς είναι μία από τις συνηθισμένες σου βρίσκεσαι μπροστά σε καθημερινά, γνώριμα τοπία και συνήθως κάνεις τις ίδιες σκέψεις. " Γιατί αυτό το φανάρι αργεί τόσο πολύ να ανάψει πράσινο; " . "Πότε θα φτιάξουν πια αυτή τη λακούβα; "(ερώτημα αναπάντητο συνήθως στην Ελλάδα). "Δεν μπορούν να περιποιηθούν λίγο αυτό το άδειο οικόπεδο, να κλαδέψουν τα αγριόχορτα , να το καθαρίσουν από τα σκουπίδια και να το εκμεταλλευτούν;" Αυτή την τελευταία ευχή- ερώτηση κάνω εδώ και μερικά χρόνια που ζούμε σε αυτή την περιοχή για ένα οικόπεδο άδειο κι απεριποίητο που κείται μόνο και βρώμικο κοντά στο σπίτι μας.Ή μάλλον κείτονταν.
Εδώ και τέσσερις μέρες έχει καθαριστεί, καλλωπιστεί και είναι το προσωρινό σπίτι ενός πολύ συμπαθητικού λούνα παρκ. Έχει συγκρουόμενα αυτοκινητάκια, βαρκούλες, κούνιες κι άλλα παιχνίδια, μαλλί της γριάς και ποπ-κορν. Είναι ένας παράδεισος για κάθε παιδί. "Αχ, τι ωραία θα έχουμε λούνα παρκ στη γειτονία μας" ανέκραξα χαρούμενη όταν είδα να το στήνουν. Σκέφτηκα ότι η ευχή μου να καθαριστεί εκείνο το πολύ βρώμικο κι αντιαισθητικό, άδειο οικόπεδο βγήκε αληθινή και μαζί με αυτό κάποιοι άνθρωποι θα δουλέψουν και πολλά παιδιά θα διασκεδάσουν.Το έβλεπα και το καμάρωνα. Δούλεψε για πρώτη μέρα το Σάββατο αλλά εμείς έτυχε να λείπουμε. Το ίδιο και την Κυριακή . Η πρώτη μας επαφή με τον μικρό "παράδεισο" ήταν τη Δευτέρα το απόγευμα.
Κάπου εκεί στις 5 και κάτι (διότι τηρούν και τις ώρες κοινής ησυχίας ) ακούω μουσική να έρχεται από εκεί. Στην αρχή ήταν σιγά και δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τι παίζει.Ξαφνικά ο "ηχολήπτης- dj" τίναξε τα ηχεία στο limit up τους και ο ήχος έφτασε περήφανος λέγοντας" Δεν ταιριάζετε σου λέω, τόσο αντικειμενικά στο λέω" ακολούθως προχώρησε στο " Τι σε κάνει και με ψάχνεις και τρελαίνεσαι" και μας αποτελείωσε με το "Ολοκαίνουριος από σήμερα θα γίνω". Και τότε σκέφτηκα " Κάποιος μου κάνει πλάκα! ". Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έπαιζε τέτοια μουσική σε ένα λούνα παρκ. Κάπως αλλιώς το θυμόμουν.Την τελευταία φορά που πήγα στο Magic Park το θυμόμουν λιγότερο " Πύλη Αξιού". Όχι, Σοφάκη δεν το παίζω ούτε σοβαροφανής ούτε παριστάνω τον σταυροφόρο υπερασπιστή της καλής μουσικής. Μάλιστα πριν από μία εβδομάδα σε φιλική μάζωξη και μετά από μερικά ποτηράκια κρασί γλεντούσα ξεδιάντροπα με το "Κανείς δεν είναι κανενός, μάρτυς μου είναι ο Θεός" και άλλα άσματα του ιδίου είδους. Πως να το κάνουμε όμως βρε Σοφάκη κάθε μέρος και κάθε ώρα θέλει τη μουσική που πρέπει. Φαντάσου λέει να πας σε ψαροταβέρνα και να ακούσεις Μπετόβεν! Ε, όχι . Η γούνα θέλει Μπετόβεν και η σαρδέλα ρεμπέτικη πενιά. Κάπως έτσι δεν μπορεί να παίζεις σκυλάδικα σε λούνα παρκ. Πως να το κάνουμε.Διαφωνώ κάθετα με την μουσική επένδυση.
Παρόλα αυτά ,Σόφη επειδή οι μέρες μας δεν είναι και για πολλά "σκασίματα" και παρόλο που πονάνε τα αφτιά μας κάθε απόγευμα με την Πάολα , είπαμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Αφήσαμε λοιπόν τον απογευματινό καφέ στην άκρη και βάλαμε από ένα ποτό με ξηροκάπρια μην πάει χαμένο το πρόγραμμα πίστας.Δεν βαριέσαι .Πόσο καιρό θα είναι εδώ ; Ας δουλέψουν οι άνθρωποι. Και για όποιον ενδιαφέρεται για διασκέδαση, 5μ.μ - 10μ.μ κερνάμε ουίσκι. Είμαστε πρώτο μπαλκόνι πίστα!
Καλή μας διασκέδαση και καλό κουράγιο.
Σε φιλώ γλυκά κοριτσάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου