Τι ωραία που είναι η ανεργία !

   Αγαπημένη μου Σόφη,

     Στη ζωή πρέπει από όλα να παίρνεις ό,τι μπορείς καλύτερο. Ακόμη και από μία τόσο αρνητική κατάσταση όπως είναι η ανεργία. Αν λοιπόν είσαι σε μία δουλειά το κάλλιστο είναι να υπάρχει ωραία ατμόσφαιρα και να περνούν οι ώρες που είσαι εκεί με χαρά. Όταν όμως "this....last year" , που έλεγε πριν μερικά χρόνια η συμπαθέστατη Νατάσα σε διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας κι όλα όσα σχετίζονται με τη δουλειά σου, σου φέρνουν δυσφορία τότε ακόμη κι ένα οδυνηρό αντίο έχει και τα καλά του.
     Η καθημερινότητα όταν δύο σε ένα σπίτι είναι άνεργοι είναι όμορφη (τουλάχιστον τον πρώτο καιρό). Ετσι κι εμείς προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε τις ωραίες μέρες όσο περισσότερο μπορούμε. Την Τετάρτη που πέρασε γιόρταζα (Ελισάβετ Οσίας της Θαυματουργού ) και η Νίκη η κουμπάρα,που είχε να πάει μία τουρνέ σε Σέρρες, Δράμα και Καβάλα, μάζεψε τους αργόσχολους άνεργους , δηλαδή εμάς και τη Μάγδα και πήγαμε μία ωραία εκδρομή. Της κάναμε παρέα στη διαδρομή , σταματούσαμε σε κάθε πόλη εκείνη έκανε τις δουλειές της κι εμείς βολτάραμε και πίναμε καφέ. Στην Καβάλα, αφού είχε πια απογευματιάσει και είχε τελειώσει από όλα η κουμπάρα, βρεθήκαμε και με τη φίλη Στέλλα από την Ξάνθη , που πολύ μας είχε λείψει και πήγαμε για σουβλάκια στη λαδόκολλα.Πάρα πολύ ωραία περάσαμε! Ο καιρός ήταν υπέροχος, η παρέα υπέροχη και τα χιλιοειδωμένα μέρη ακόμη πιο όμορφα όταν τα βλέπεις χαλαρά και ηλιόλουστα. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι φωτογραφίες και μια και μου άρεσαν πολύ λέω να μοιραστούμε μερικές Σοφάκη. Άντε λοιπόν χρόνια μου πολλά και να με χαίρεστε!

Στο "Νησάκι" στη Δράμα

Πολύ όμορφο πάρκο .

Αυτή η κούκλα είναι της Στέλλας! Τη λένε "Milka".

Η Καβάλα (η δεύτερη πατρίδα μου ) είναι κι αυτή πανέμορφη.

      Αφού είδαμε μερικές ομορφιές της Μακεδονίας ας πούμε και για την πόλη μας. Στις 21 Απριλίου είχαμε τον Μαραθώνιο μας,ο οποίος έχει γίνει θεσμός και πολύ μου αρέσει αυτό. Έχουμε αρχίσει να αγαπάμε και να αγκαλιάζουμε έναν αθλητικό θεσμό που είναι ιδιαίτερα ευγενής και που , στο κάτω κάτω, είναι και ελληνικός. Σε όλο τον κόσμο οι Μαραθώνιοι είναι πάντα γεγονός για χαρά, δοκιμασία αντοχών κι επιβράβευση,Παρόλα αυτά για κάποια άρρωστα μυαλά , εκεί μακριά στη Βοστόνη, ήταν η ευκαιρία για να κερδίσουν τα 15 λεπτά δημοσιότητας που όλοι δικαιούμαστε. Ε, όχι κι έτσι ρε παιδιά! Ευτυχώς ο μαραθώνιος " Μέγας Αλέξανδρος" ήταν αφορμή μόνο για χαρά. Ήμουν κι εγώ στην παραλιακή και χειροκρότησα με θέρμη του δρομείς μαζί με τη Γιολάντα και τη Νικόλ.
        Λέω να σου δείξω και μερικές φωτογραφίες (τις έβγαλε η Γιολάντα) κι από εκεί για να δεις τι όμορφα που ήταν.Καλά περνάμε κι εμείς οι άνεργοι μη νομίζεις. Τι να κάνουμε βρε Σοφάκη. Δεν λένε "ας γελάμε κι ας πηδάμε για να λεν πως δεν πεινάμε". Χαχαχαχαχαχαχα.

Σε φιλώ γλυκά κοριτσάκι μου

Καλή σου νύχτα

Enjoy !