Κοίτα τι έκανε.

    Αγαπημένη μου Σόφη,
   
        Μία Κυριακή με συννεφιά και δροσιά ξημέρωσε σήμερα Σοφάκη. Συννεφιά ,αντηλιά και κάποιες στιγμές με τον ήλιο να ξεμυτίζει.Το απόγευμα υπήρχαν πολλά σύννεφα που φαίνονταν απειλητικά κι έρχονταν προς εμάς από Πανόραμα μεριά.
"Α, ωραία " σκέφτηκα " Να βρέξει. Το χρειάζεται η γη, να ποτιστούν και τα λουλουδάκια μου με βρόχινο νερό που είναι σαν λίπασμα". Η σκέψη τελείωσε κι εγώ άφησα το μπαλκόνι για τη σιγουριά του σαλονιού.  Τα σύννεφα ήρθαν, η βροχή ξεκίνησε, το χώμα μύρισε κι έφερε ακόμη πιο κοντά το καλοκαίρι . Τι ωραία που ήταν η βροχή! Γνώριμος ήχος και δροσούλα. Μετά από λίγο η βροχή δυνάμωσε και μαζί δυνάμωσε ο αέρας που την έκανε να χορεύει πάνω στα μάρμαρα , τα πλακάκια και το δρόμο. Χόρευε η βροχή , ποτίζονταν οι γλάστρες , γέμιζαν οι λακκούβες  Φυσικά κανείς δεν αναρωτιέται ποιες λακκούβες γιατί όλοι ξέρουμε πως οι δρόμοι στην Ελλάδα δεν τις στερούνται. Κι όσο δυνάμωνε η βροχή δυνάμωναν και οι βροντές. Οι δυνατές βροντές πάντα μου θυμίζουν το πόσο μικροί είμαστε απέναντι στη φύση . Τα παράθυρα τρέμανε όταν η μπόρα έπαιρνε την απόφαση να μας θυμίσει ποιος κάνει κουμάντο.
        Εδώ, αγαπημένη μου Σόφη, θα κάνω μία παρέμβαση να ενημερώσω για το εξής. Περίπου πριν ένα μήνα ξεκίνησαν , ακριβώς απέναντι από το σπίτι μας, έργα για τη ΔΕΗ. Έσκαψαν κατά μήκος της αριστερής πλευράς του δρόμου σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέτρου, το σκέπασαν με χώμα και χαλίκια και συνεχίζουν να εργάζονται σε μία μεγάλη τρύπα "εργοτάξιο" την οποία , μαζί βέβαια με τον εξοπλισμό της, φρουρούν το βράδυ ιδιωτικοί φύλακες!! Δεν μπορώ να φανταστώ τι μπορεί να έχει εκεί μέσα αλλά σίγουρα είναι μεγάλης αξίας για να υπάρχει φύλαξη. Μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά τις ώρες που δεν δουλεύουν οι εργάτες βρίσκεται εκεί ένας κυριούλης σε μία καρέκλα και κοιτάζει την τρύπα! Σήμερα που έπιασε η βροχή μπήκε στο αυτοκίνητό του και θαύμαζε κι αυτός τη δύναμη της φύσης.
        Και η βρόχα έπεφτε ...right through. Η μεγάααααλη λακκούβα γέμιζε και εκεί που τα αυτοκίνητα περνούσαν με δυσκολία ήρθε κάποιος δύστυχος και...

κατέληξε να είναι το αυτοκίνητο που φαίνεται αριστερά στη φωτογραφία με τις δύο ρόδες μέσα στο χαντάκι. Φυσικά το χώμα και τα χαλίκια που πρόχειρα είχαν σκεπάσει τα σκαμμένα , όχι επειδή θα την ξανάνοιγαν αλλά επειδή έτσι πρόχειρα έχουμε μάθει να κλείνουμε τις υποθέσεις στη χώρα μας, έφυγαν από την πολλή βροχή και ο ανυποψίαστος οδηγός κόλλησε. Τότε ήταν που ένα από τα λίγα εναπομείναντα καλά της περίεργης , μα την αλήθεια, φυλής μας  θριάμβευσε. Κάποιος φιλοτιμήθηκε να βοηθήσει και τράβηξε με το αυτοκίνητο του το βυθισμένο στην ατυχία και τη λακκούβα όχημα.

"Ευτυχώς υπάρχει και το φιλότιμο σε αυτή τη χώρα και κάπως επιβιώνουμε" είπαμε με τον Γιώργο, ανακουφισμένοι που η περιπέτεια του συνανθρώπου μας τελείωσε και οι Έλληνες θα συνεχίσουν να υπάρχουν στους αιώνες χάρη στο φιλότιμο τους. Και τότε ακούσαμε μέσα στο χαμό της βροχής, που συνεχίζονταν , κάποιον αν φωνάζει " Όχι μην πας από εκεί!"' Η επόμενη εικόνα που αντικρίσαμε ήταν αυτή...

Τελικά οι Έλληνες ίσως να μην συνεχίσουν να υπάρχουν στους αιώνες γιατί μπορεί να έχουμε φιλότιμο αλλά και η βλακεία μας δεν έχει όρια !! Αφού βλέπεις ότι μόλις έχουν βγάλει τον άλλον από την λακκουβάρα, σου λένε κιόλας "μην πας" εσύ που πας ρε Καραμήτρο !!!!Πάνε βούλιαξε τώρα και άντε προσπάθησε να βγεις ! Βγήκε όμως κι αυτός και μετά από κάποια ώρα ήρθαν οι τεχνικοί του εργοταξίου αλλά και "ενισχύσεις" από την ιδιωτική ασφάλεια, το αυτοκίνητο της οποίας προσπαθώντας να διαβεί τον τεχνητό ποταμό που δημιούργησε η βροχή και τα έργα βρέθηκε σε μία γνώριμη για την ημέρα θέση.

Εδώ φαίνεται καλά και σε τι βάθος έχει φτάσει το χαντάκι,  γιατί για χαντάκι πρόκειται πλέον. Η ώρα έχει πάει 1 τα μεσάνυχτα και η φαγάνα δουλεύει ακόμη έξω προσπαθώντας να ξεθάψει τον πολύτιμο εξοπλισμό που βρισκόταν στο "εργοτάξιο" . Ελπίζω να μην έγινε μεγάλη ζημιά γιατί αυτό θα καθυστερήσει την ολοκλήρωση των έργων. Όχι τίποτε άλλο σηκώνεται σκόνη κάθε μέρα και δεν μπορούμε κρατήσουμε τα μπαλκόνια μας καθαρά. Τέλος πάντων .


         Η σημερινή βροχή μου προσέφερε τα εξής: φρέσκο , ωραίο νεράκι για τα λουλούδια μου. Μου θύμισε για μία ακόμη φορά το πόσο μπορεί η φύση να μας φέρει στα "νερά " και μέσα σε λίγα λεπτά να εξαλείψει όποιο πλεονέκτημα κι αν έχουμε. Αλλά κι επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά αυτό που με τόση σοφία διατύπωσε ο Αϊνστάιν " Δύο πράγματα είναι άπειρα , το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αλλά δεν είμαι σίγουρος για το πρώτο". Αν σε αυτό προσθέσεις και την έμφυτη βλακεία που μας διακατέχει ως έθνος (και ας βρεθεί παρακαλώ ΕΝΑΣ να με διαψεύσει δεδομένης της κατάστασής μας) βάλε ένα ακόμη άπειρο στο άπειρο ,έστω κι αν δεν νοείται κάτι τέτοιο.
      Τι απόγευμα κι αυτό .Λέω να πάω για ύπνο Σοφάκη. Πόση βλακεία να αντέξω σε μία ημέρα!

      Σε φιλώ κοριτσάκι μου.

      Καλή σου νύχτα