Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Η δική μου φούσκα των Χριστουγέννων

  Αγαπημένη μου Σόφη,

        ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!Πάντα αυτή η συγκεκριμένη φράση σήμαινε χαρά, χαρά και χαρά.Δεν υπάρχει ωραιότερη εποχή από τα Χριστούγεννα. Ακόμη και πέρυσι, που μόλις είχαμε χάσει την μαμά, ο ερχομός των εορτών ήταν μια όαση σε μια έρημο από θλίψη. Μπορεί η φρασεολογια μου να θυμίζει άρλεκιν ή ακόμη χειρότερα Λένα Μαντά, αλλά στην προκειμένη περιέγραφε ακριβώς το πόσο πολύ ανάταση ψυχής ήταν για μένα πέρυσι τα Χριστούγεννα.
        Από την άλλη οφείλω να ομολογήσω πως η γενικότερη κατάσταση δεν επιτρέπει πολλές αισιοδοξίες. Η χαρά δεν είναι αυτό που κυριαρχεί στους δρόμους, οι άνθρωποι δεν χαμογελάνε "χριστουγεννιάτικα" στους περαστικούς, ούτε η κύρια ευχή τους είναι τα λευκά Χριστούγεννα διότι φέτος δεν τα έχουν όλα, λείπουν πολλά. Εγώ Σοφάκη κάνω κάτι για το οποίο δεν είμαι και πολύ περήφανη, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσω το βάρος που έχουν αφήσει στην ψυχή μου τα τελευταία δύο χρόνια, με αποκορύφωμα βέβαια τον χαμό της μαμάς. Έχω φτιάξει , εδώ και λίγο καιρό, μια ροζ φούσκα, έχω μπει μέσα παίρνοντας μαζί μου την οικογένεια , φίλους και συγγενείς που αγαπώ και έκλεισα ερμητικά την πόρτα. Πρόσεξα πως, τις τελευταίες μέρες, αυτό το σύστημα μου έχει προσφέρει μεγαλύτερη ηρεμία, περισσότερη αισιοδοξία, καλύτερο ύπνο και πιο βαθιές αναπνοές. Με έπνιγε τόσο η μαυρίλα που οι ανάσες μου κόντυναν επικίνδυνα.Τώρα σαν να έχουν μακρύνει λίγο... Όταν θα έχω ξανά όλη μου τη δύναμη και δεν θα χρειάζεται να κάνω τόσες μεταγγίσεις από τους αγαπημένους μου, τότε  η πόρτα θα αρχίσει να ανοίγει σιγά -σιγά, γιατί πως να το κάνουμε, είμαστε και άνθρωποι του κόσμου και όχι των "ιδιόκτητων μικρόκοσμων"
       Μέσα στην φούσκα μου είναι ωραία. Έκανα μπισκοτάκια πορτοκαλιού κι έγιναν πολύ πετυχημένα.Από εβδομάδα θα κάνω ροξάκια και μπακλαβά. Ελπίζω να μου πετύχουν.Την Κυριακή που μας πέρασε στολίσαμε και το σπίτι. Είναι πολύ γλυκό και ζεστό.Ιδιαίτερα υπό την φωτιά του τζακιού τα χρώματα φαίνονται πιο ζωντανά. Έχω και οπτικά ντοκουμέντα.Ιδού...

Η φάτσα του Αη Βασίλη, έτσι από κοντά, είναι έμπνευση του Γιώργου μου όπως και όλες οι φωτογραφίες. Η κάλτσα στο τζάκι έχει αντικατασταθεί από άλλη και προστέθηκε μία ακόμη από την άλλη πλευρά. Αλλωστε  ο Άγιος πρέπει να βρει κάπου να βάλει τα δώρα και των δύο μας..
Ωραία δεν έγινε Σοφάκηη Villa μας; Γέμισε ακόμη περισσότερο χρώμα και φωτάκια..Η γνωστή και χιλιοειπωμένη "Μαγεία των Χριστουγέννων " ήρθε στο δικό μας σπίτι και όποιος δεν έχει μπορεί απλά να μου το πει και θα του στείλω. Και για να καταλάβεις τι εννοώ όταν λέω για Μαγεία  δεν έχεις παρά να διαβάσεις την τελευταία δημοσίευση στο blog του Ανδρέα και της Στέλλας, όπου η αγαπητή φίλη κι εξαδέρφη μίλησε στην ψυχή μου με αυτά που έγραψε. Το προτείνω ανεπιφύλακτα ( η διεύθυνση είναι η πρώτη από αυτές που προτείνω παρακάνω δεξιά).
     Λάβε Σοφάκη και δύο φωτό ακόμη έτσι για κλείσιμο και για περισσότερο εορταστικό feeling.
Σε φιλώ γλυκά και θα επανέλθω με τη συνταγή από τα ροξάκια με την οποία χρόνια έκανε πάταγο η μαμά μου. Στα ροξάκια ήταν εξπερ.

     Καλή σου νύχτα κοριτσάκι.
                                                                                                                                              
Την μπισκοτιέρα λέω να την γεμίσω από εβδομάδα.

Ο Αη Βασίλης μας παίζει και μουσική με το ακορντεόν του.

3 σχόλια:

  1. Τελικά ακόμη και στις φωτογραφίες δεν μπόρεσα να μεταφέρω όλη τη ζεστασιά των ημερών στο σπίτι. Ελπίζω όμως όση διαβάζουν το blog, να την νιώθουν ολόκληρη στο δικό τους σπιτικό.
    Εύχομαι τέλος κι εγώ με τη σειρά μου, η ροζ φούσκα σου να μεγαλώσει τόσο που να σκεπάσει όλο τον κόσμο, για πάντα.Καλές γιορτές σε όλους.

    ΥΓ: Όταν δοκιμάσω τα ροξάκια θα σας πω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε αναμονή ροξακίων... και, αγαπητό γραφείο δύο, μπορώ να συνεχίσω να κάνω χριστουγεννιάτικα γλυκά και μετά τη νέα χρονιά; (αν έρθει!!!) Και κάτι ακόμα... άραγε είναι τα άρλεκιν χειρότερα από τη Λένα Μαντά; άλλωστε αυτά ήρθαν πρώτα.. :)
    Μαγεία χορηγούμε άφθονη. Πληροφορίες εντός (κι όταν τη δίνουμε, αυξάνει..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό λέω κι εγώ Στέλλα μου. Οτι "ακόμη χειρότερα" η Λένα Μαντά. Θεωρώ ότι τα άρλεκιν είναι πιο τίμια απέναντι στον αναγνώστη.

      Διαγραφή