Αγαπητή Σόφη,
Μια ημέρα που ξεκινά με μία , χωρίς αποτέλεσμα , επίσκεψη στην ΕΥΑΘ
δεν την λες και καλή. Λίγο η απαράμιλλη αναλγησία των δημοσίων, λίγο που
ο κύριος Γιάννης δεν είχε καταλάβει καλά όλα όσα του είχαν πει για τα χαρτιά που
χρειάζονταν να έχει μαζί του και το πηλίκο το ίδιο: δεν εξυπηρετηθήκαμε και
πρέπει να ξαναπάμε. Δεν σοκαρίστηκα κιόλας.
Παρόλα αυτά οι υπόλοιπες πρωινές δουλειές που είχα πήγαν πολύ καλά οπότε
το κλίμα άλλαξε προς το καλύτερο και μαζί και η διάθεσή μου. Γύρισα στο σπίτι
κατά τις 12:30 και έπιασα σχεδόν αμέσως δουλειά. Πήρα τα κουτιά , την κολλητική
ταινία, πολύ χαρτί κουζίνας ( η εφημερίδα λερώνει) και ξεκίνησα. Έφαγα που λένε
χοντρό πακέτο!! Όμως το περίεργο ήταν πως αυτό που φανταζόμουν ότι θα με
πείραζε, δηλαδή η σωματική κούραση από το πάνε έλα και το κουβάλα (πάντα
συντηρητικά βέβαια στο κουβάλημα για να μην ξεχνάω και το " μαχαίρι" που έφαγα
πριν 3 μήνες )δεν ήταν καθόλου έτσι. Εκεί που τα πράγματα είχαν μπει σε μια σειρά
και καμάρωνα τα τυλιγμένα με χαρτί κουζίνας ποτήρια που είχα βάλει με τάξη στο κουτί
που έγραφε απο έξω "ΕΥΡΗΚΑ ", έκανα το λάθος να γυρίσω να κοιτάξω το ανοιχτό
ντουλάπι της κουζίνας και το είδα ... άδειο. Μια ψύχρα με κυρίευσε θαρρείς και
η θερμοκρασία καταποντίστηκε καμιά 10αριά βαθμούς. Ένιωσα τύψεις που εγκαταλείπω
τα ντουλάπια μου, που τα άφηνα μόνα τους στα χέρια ποιος ξέρει ποιανού άκαρδου
ενοικιαστή που θα έπονταν. Τρέλα; Μπορεί. Έχω αυτή την τάση να δένομαι με πράγματα
και καταστάσεις και μετά να μαραζώνω γιατί λέει τα ντουλάπια μου μπορεί να μην
περνάνε καλά με τους άλλους!!Θεέ και Κύριε!!
Ευτυχώς το παραλήρημα ευαισθησίας δεν κράτησε πολύ και επανήλθα στην πραγματικότητα
με ένα χαμόγελο. Μπορεί να χαμογελούσα με τη βλακεία μου. Μπορεί κι επειδή κατάλαβα
πως τώρα που φεύγω από ένα χώρο τόσο σημαντικό όπως είναι το πρώτο
δικό μου, δικό μας δηλαδή, σπίτι έχω μόνο τα καλά για να θυμάμαι.
Αυτά που λες Σοφάκι τα νέα της ημέρας.
Αύριο έχω καθάρισμα στο καινούριο σπίτι.
Επιστρατεύτηκαν θείες Μαρία και Αθηνά.
Σε φιλώ γλυκά
Καληνύχτα κοριτσάκι
Ελισάβετ
Μια ημέρα που ξεκινά με μία , χωρίς αποτέλεσμα , επίσκεψη στην ΕΥΑΘ
δεν την λες και καλή. Λίγο η απαράμιλλη αναλγησία των δημοσίων, λίγο που
ο κύριος Γιάννης δεν είχε καταλάβει καλά όλα όσα του είχαν πει για τα χαρτιά που
χρειάζονταν να έχει μαζί του και το πηλίκο το ίδιο: δεν εξυπηρετηθήκαμε και
πρέπει να ξαναπάμε. Δεν σοκαρίστηκα κιόλας.
Παρόλα αυτά οι υπόλοιπες πρωινές δουλειές που είχα πήγαν πολύ καλά οπότε
το κλίμα άλλαξε προς το καλύτερο και μαζί και η διάθεσή μου. Γύρισα στο σπίτι
κατά τις 12:30 και έπιασα σχεδόν αμέσως δουλειά. Πήρα τα κουτιά , την κολλητική
ταινία, πολύ χαρτί κουζίνας ( η εφημερίδα λερώνει) και ξεκίνησα. Έφαγα που λένε
χοντρό πακέτο!! Όμως το περίεργο ήταν πως αυτό που φανταζόμουν ότι θα με
πείραζε, δηλαδή η σωματική κούραση από το πάνε έλα και το κουβάλα (πάντα
συντηρητικά βέβαια στο κουβάλημα για να μην ξεχνάω και το " μαχαίρι" που έφαγα
πριν 3 μήνες )δεν ήταν καθόλου έτσι. Εκεί που τα πράγματα είχαν μπει σε μια σειρά
και καμάρωνα τα τυλιγμένα με χαρτί κουζίνας ποτήρια που είχα βάλει με τάξη στο κουτί
που έγραφε απο έξω "ΕΥΡΗΚΑ ", έκανα το λάθος να γυρίσω να κοιτάξω το ανοιχτό
ντουλάπι της κουζίνας και το είδα ... άδειο. Μια ψύχρα με κυρίευσε θαρρείς και
η θερμοκρασία καταποντίστηκε καμιά 10αριά βαθμούς. Ένιωσα τύψεις που εγκαταλείπω
τα ντουλάπια μου, που τα άφηνα μόνα τους στα χέρια ποιος ξέρει ποιανού άκαρδου
ενοικιαστή που θα έπονταν. Τρέλα; Μπορεί. Έχω αυτή την τάση να δένομαι με πράγματα
και καταστάσεις και μετά να μαραζώνω γιατί λέει τα ντουλάπια μου μπορεί να μην
περνάνε καλά με τους άλλους!!Θεέ και Κύριε!!
Ευτυχώς το παραλήρημα ευαισθησίας δεν κράτησε πολύ και επανήλθα στην πραγματικότητα
με ένα χαμόγελο. Μπορεί να χαμογελούσα με τη βλακεία μου. Μπορεί κι επειδή κατάλαβα
πως τώρα που φεύγω από ένα χώρο τόσο σημαντικό όπως είναι το πρώτο
δικό μου, δικό μας δηλαδή, σπίτι έχω μόνο τα καλά για να θυμάμαι.
Αυτά που λες Σοφάκι τα νέα της ημέρας.
Αύριο έχω καθάρισμα στο καινούριο σπίτι.
Επιστρατεύτηκαν θείες Μαρία και Αθηνά.
Σε φιλώ γλυκά
Καληνύχτα κοριτσάκι
Ελισάβετ
Όταν κάποια ντουλάπια αδειάζουν, κάποια άλλα μεγαλύτερα γεμίζουν ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή