Αγαπημένη μου Σόφη,
Τα τυχαία στη ζωή είναι λίγα. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι την Κωνσταντινούπολη την είπανε Πόλη.Υπάρχει κάτι μαγικό εκεί.Δεν ξέρω αν είναι ο Βόσπορος, το ανακάτεμα των πολιτισμών που ακόμη ορίζουν την καθημερινότητά της ή μήπως η βαθιά σχέση που μας δένει σαν λαό με την αρχοντιά της. Το σίγουρο είναι ότι το κεφαλαίο "Π" που την ακολουθεί το έχει κερδίσει επάξια.
Δεν θα μακρηγορήσω άλλο Σοφάκη και για να μην νομίσεις ότι έτσι στο λεγόμενο "ξεκούδουνο" αποφάσισα να αναφερθώ στην Πόλη των πόλεων , θα σου αποκαλύψω ότι πριν από μία εβδομάδα πήγαμε εκεί ταξιδάκι.
Ήταν η τρίτη μας επίσκεψη. Είναι σαν τα Lay's: κανείς δεν μπορεί να πάει μόνο μία φορά. Φυσικά το ταξίδι ήταν υπέροχο , περάσαμε πολύ όμορφα , ευχαριστηθήκαμε και μαζέψαμε ακόμη περισσότερες εικόνες για την συλλογή μας.Αν έχουμε την υγεία μας και μερικά λεφτά που ΔΕΝ περισσεύουν (γιατί και τώρα από αυτά φάγαμε για να μην γελιόμαστε) θα ξαναπάμε. Φεύγοντας είχαμε ήδη γεμίσει την ατζέντα για την επόμενη φορά.
Σκέφτηκα Σοφάκη, να κάνω έναν οδηγό γι' αυτόν που έχει βλέψεις να πάει για πρώτη φορά αλλά και για όποιον επιθυμεί να επαναλάβει το ταξίδι και να δει και κάτι διαφορετικό από αυτά που έχει το πρόγραμμα των ταξιδιωτικών γραφείων. Κι επειδή η πρώτη φορά είναι σημαντική νομίζω πως θα ήταν καλό να ξεκινήσω με τον πρωτάρη επισκέπτη της Βασιλεύουσας.Να διευκρινίσω ότι τα παρακάτω αφορούν οδική εκδρομή με ταξιδιωτικό πρακτορείο, με τρεις διανυκτερεύσεις (συνήθως αναχώρηση Πέμπτη πρωί κι επιστροφή Κυριακή βράδυ ) . Η πρώτη μου επίσκεψη ήταν με ταξίδι δύο διανυκτερεύσεων, βραδινή αναχώρηση κι άφιξή νωρίς το πρωί στον προορισμό. Δεν την προτείνω παρά μόνο αν υπάρχει πίεση χρόνου ή οικονομικό θέμα.
1. Επιλογή ταξιδιωτικού γραφείου και ξενοδοχείου:
Τα γραφεία έχουν σχεδόν το ίδιο πρόγραμμα ξεναγήσεων , με ελάχιστες ίσως διαφορές στις στάσεις του πηγαιμού και της επιστροφής. Άρα πάνω κάτω είναι τα ίδια. Ταξίδευσα με τρία διαφορετικά πρακτορεία σε κάθε εκδρομή, αλλά δεν υπάρχει λόγος να αναφέρω ονόματα εδώ γιατί ο σκοπός της κουβέντας δεν είναι να διαφημίσουμε κανέναν. Γι αυτό το θέμα επί προσωπικού.Αυτό που σίγουρα θα ήθελα να πω είναι ότι το ξενοδοχείο, το οποίο μπορεί να διαλέξει ο καθένας από μία γκάμα τεσσάρων - πέντε επιλογών ανάλογα με το βαλάντιο του, θα ήταν καλό να είναι κοντά στην πλατεία Taksim. Είναι η πιο κεντρική πλατεία κι εκεί υπάρχουν τα πάντα μέχρι αργά το βράδυ. Ακόμη κι αν είναι λίγο πιο ακριβή η τιμή του ξενοδοχείου προτείνω να γίνει μία παραχώρηση σε αυτό το θέμα. Την πρώτη φορά θέλεις να είσαι όσο γίνεται πιο τουρίστας. Ε, δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για να το πετύχεις αυτό από την Taksim ή την Istiklal Caddesi (την οδό της Ανεξαρτησίας ) ή αλλιώς οδός του Πέραν , τον μεγάλο πεζόδρομο που ξεκινά από την πλατεία.
2. Πρόγραμμα ξεναγήσεων
Όταν είσαι rookie επισκέπτης στην Πόλη το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ακολουθήσεις πιστά το πρόγραμμα των ξεναγήσεων- επισκέψεων. Δεν υπάρχει τίποτε που να μην αξίζει να δεις. Κρατώ μία επιφύλαξη για το Dolmabache palace ( παλάτι από τα μέσα του 19ου αιώνα ) από το οποίο έχω δει μόνο τους κήπους και δεν έχω μπει στο εσωτερικό. Από το προσκύνημα στο Πατριαρχείο και τις εκκλησίες (ακόμη κι αν δεν είσαι πιστός η συγκίνηση από την ιστορική συνέχεια των ναών είναι αναπόφευκτη ) μέχρι την Αγία Σοφία και το Μπλε τζαμί, όλα έχουν κάτι να πουν για την ιστορία της Κωνσταντινούπολης.Επίσης αξίζει τον κόπο η κρουαζιέρα στον Βόσπορο, αλλά και η εκδρομή στα Πριγκιπόνησα , με την προϋπόθεση (για την δεύτερη ) ότι είναι άνοιξη ή καλοκαίρι. Όσο για την σκεπαστή αγορά του Kapali Carsi είναι ο παράδεισος του τουρίστα που θέλει να πάρει αναμνηστικά και δωράκια για φίλους ,συγγενείς και φυσικά τον ίδιο. Σίγουρα πρέπει να την επισκεφτείς τουλάχιστον μία φορά .Αν όχι για τίποτε άλλο , για τα χρώματα. Χάνεται το μάτι σου στο μεγάλο αυτό σκεπαστό ουράνιο τόξο,Σοφάκη. Αυτό που , κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν είναι τίποτε σπουδαίο είναι η βραδιά στα "χανουμάκια' . Κανείς δεν θα χάσει τίποτε απολύτως αν δεν πάει.
3. Φαγητό
Και τώρα ερχόμαστε στα καλύτερα. Το φαγητό είναι πάντα μία από τις πιο ωραίες αναζητήσεις σε ένα ταξίδι. Δεν σε αποζημιώνει πάντα αλλά δεν μπορείς και να μην παραδεχθείς την αξία του όταν βρεις αυτό που ψάχνεις. Στην Πόλη μπορείς να φας άφοβα κεμπάπ. Δεν έχω πετύχει μέχρι τώρα κεμπάπ που να μην ήταν καλό. Ο συνδυασμός μοσχαρίσιου κι αρνίσιου κιμά δίνει μία υφή που σου αφήνει γεύση από ζουμερό κρέας στο στόμα.Και τι καλύτερο για να συνοδεύσεις μερικά κεμπαπάκια από ένα πιάτο ζεστό πιλάφι. Οι άνθρωποι τρώνε πολύ πιλάφι και ξέρουν να το μαγειρεύουν. Το ψάρι τους είναι καλό , αν και ,για να λέμε και τα σωστά, σαν της Ελλάδας το ψάρι δεν υπάρχει Σοφάκη. Έχουν κι ένα ενδιαφέρον σάντουιτς με ψάρι το Balik ekmek (όπου balik=ψάρι, όπου ekmek= ψωμί ) .Δεν είχα την ευκαιρία να το δοκιμάσω, αλλά έλαβα αξιόπιστες πληροφορίες ότι είναι νόστιμο. Κι επειδή μετά το φαγητό θέλεις κι επιδόρπιο, μία επίσκεψη στο πολύ γνωστό ζαχαροπλαστείο Saray (επί της Istiklal ) είναι μία επιλογή που επιβάλλεται. Η πρόταση μου είναι kunefe (δεν ήξερα τι ήταν αλλά όταν το δοκίμασα άκουσα αγγέλους να ψέλνουν μέσα στην Αγιά Σοφιά ! ) κι επίσης kuru baklava, που μπορεί λίγο να μας απογοήτευσε αυτή την φορά αλλά σίγουρα επρόκειτο για μία κακή παρένθεση. Καλή επίσης πρόταση για γλυκό είναι ένα πολύ μικρό μαγαζάκι με χειροποίητες σοκολάτες και πάλι επί της Istiklal. Είναι γωνιακό κι έχει την βιτρίνα του γεμάτη με σοκολάτες τυλιγμένες με ασημόχαρτο. Η γάλακτος με φιστίκι είναι μία γεύση που δεν την βρίσκεις εύκολα στην Ελλάδα. Για κλείσιμο να πω ότι το καλύτερο για να κόψει την πείνα μεταξύ γευμάτων και να συνοδεύσει έναν καφέ (αυτό με τα κουλουράκια με τον καφέ είναι μόνο ελληνικό ίδιον, δυστυχώς ) είναι τα κουλούρια με σουσάμι. Τα βρίσκεις πολύ εύκολα σε χαριτωμένους πάγκους σε όλους τους δρόμους και είναι πολύ γευστικά.
4. Γενικές πληροφορίες
Η καλύτερη περίοδος για να πας στην Πόλη είναι άνοιξη ή Σεπτέμβριος. Το καλοκαίρι έχει πολύ κόσμο κι αρκετή υγρασία και τον χειμώνα, μπορεί να φεύγει ο πολύ κόσμος, αλλά μένει η υγρασία. Οι καφέδες και το φαγητό δεν είναι ακριβά. Τα οινοπνευματώδη ποτά είναι τσιμπιμένα στις τιμές και δεν σερβίρονται παντού. Μπαράκια, καφέ , εστιατόρια και γρηγοροφαγάδικα υπάρχουν άφθονα και παντού. Δεν μιλούν πολλοί αγγλικά αλλά ακόμη κι έτσι είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν αν ζητήσεις οδηγίες. Και μία μεγάλη προειδοποίηση για τους δρόμους : ΠΡΟΣΟΧΗ στα αυτοκίνητα! Οδηγούν ριψοκίνδυνα και δεν λογαριάζουν πολύ τους πεζούς. Ακόμη και σε διάβαση με φανάρι πράσινο για πεζούς, πρέπει να είσαι προσεχτικός.
Η αλήθεια είναι πως όταν βρίσκεσαι σε μία πόλη τόσο μεγάλη και πλούσια σε μέρη άξια για θέαση , δεν μπορείς να τα δεις όλα μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Παίρνεις μονάχα μία γεύση από τα βασικά και σημειώνεις αυτά που δεν πρόλαβες να κάνεις. Γυρίζεις στο σπίτι σου, περνάει ο καιρός κι έρχεται η ώρα να ξανασυναντηθείς με τα φώτα της Κωνσταντινούπολης. Και τότε αρχίζουν τα ακόμη καλύτερα...
to be continued...και με οπτικοακουστικό υλικό.
Καληνύχτα Σοφάκη μου.
Τα τυχαία στη ζωή είναι λίγα. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι την Κωνσταντινούπολη την είπανε Πόλη.Υπάρχει κάτι μαγικό εκεί.Δεν ξέρω αν είναι ο Βόσπορος, το ανακάτεμα των πολιτισμών που ακόμη ορίζουν την καθημερινότητά της ή μήπως η βαθιά σχέση που μας δένει σαν λαό με την αρχοντιά της. Το σίγουρο είναι ότι το κεφαλαίο "Π" που την ακολουθεί το έχει κερδίσει επάξια.
Δεν θα μακρηγορήσω άλλο Σοφάκη και για να μην νομίσεις ότι έτσι στο λεγόμενο "ξεκούδουνο" αποφάσισα να αναφερθώ στην Πόλη των πόλεων , θα σου αποκαλύψω ότι πριν από μία εβδομάδα πήγαμε εκεί ταξιδάκι.
Ήταν η τρίτη μας επίσκεψη. Είναι σαν τα Lay's: κανείς δεν μπορεί να πάει μόνο μία φορά. Φυσικά το ταξίδι ήταν υπέροχο , περάσαμε πολύ όμορφα , ευχαριστηθήκαμε και μαζέψαμε ακόμη περισσότερες εικόνες για την συλλογή μας.Αν έχουμε την υγεία μας και μερικά λεφτά που ΔΕΝ περισσεύουν (γιατί και τώρα από αυτά φάγαμε για να μην γελιόμαστε) θα ξαναπάμε. Φεύγοντας είχαμε ήδη γεμίσει την ατζέντα για την επόμενη φορά.
Σκέφτηκα Σοφάκη, να κάνω έναν οδηγό γι' αυτόν που έχει βλέψεις να πάει για πρώτη φορά αλλά και για όποιον επιθυμεί να επαναλάβει το ταξίδι και να δει και κάτι διαφορετικό από αυτά που έχει το πρόγραμμα των ταξιδιωτικών γραφείων. Κι επειδή η πρώτη φορά είναι σημαντική νομίζω πως θα ήταν καλό να ξεκινήσω με τον πρωτάρη επισκέπτη της Βασιλεύουσας.Να διευκρινίσω ότι τα παρακάτω αφορούν οδική εκδρομή με ταξιδιωτικό πρακτορείο, με τρεις διανυκτερεύσεις (συνήθως αναχώρηση Πέμπτη πρωί κι επιστροφή Κυριακή βράδυ ) . Η πρώτη μου επίσκεψη ήταν με ταξίδι δύο διανυκτερεύσεων, βραδινή αναχώρηση κι άφιξή νωρίς το πρωί στον προορισμό. Δεν την προτείνω παρά μόνο αν υπάρχει πίεση χρόνου ή οικονομικό θέμα.
1. Επιλογή ταξιδιωτικού γραφείου και ξενοδοχείου:
Τα γραφεία έχουν σχεδόν το ίδιο πρόγραμμα ξεναγήσεων , με ελάχιστες ίσως διαφορές στις στάσεις του πηγαιμού και της επιστροφής. Άρα πάνω κάτω είναι τα ίδια. Ταξίδευσα με τρία διαφορετικά πρακτορεία σε κάθε εκδρομή, αλλά δεν υπάρχει λόγος να αναφέρω ονόματα εδώ γιατί ο σκοπός της κουβέντας δεν είναι να διαφημίσουμε κανέναν. Γι αυτό το θέμα επί προσωπικού.Αυτό που σίγουρα θα ήθελα να πω είναι ότι το ξενοδοχείο, το οποίο μπορεί να διαλέξει ο καθένας από μία γκάμα τεσσάρων - πέντε επιλογών ανάλογα με το βαλάντιο του, θα ήταν καλό να είναι κοντά στην πλατεία Taksim. Είναι η πιο κεντρική πλατεία κι εκεί υπάρχουν τα πάντα μέχρι αργά το βράδυ. Ακόμη κι αν είναι λίγο πιο ακριβή η τιμή του ξενοδοχείου προτείνω να γίνει μία παραχώρηση σε αυτό το θέμα. Την πρώτη φορά θέλεις να είσαι όσο γίνεται πιο τουρίστας. Ε, δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για να το πετύχεις αυτό από την Taksim ή την Istiklal Caddesi (την οδό της Ανεξαρτησίας ) ή αλλιώς οδός του Πέραν , τον μεγάλο πεζόδρομο που ξεκινά από την πλατεία.
2. Πρόγραμμα ξεναγήσεων
Όταν είσαι rookie επισκέπτης στην Πόλη το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ακολουθήσεις πιστά το πρόγραμμα των ξεναγήσεων- επισκέψεων. Δεν υπάρχει τίποτε που να μην αξίζει να δεις. Κρατώ μία επιφύλαξη για το Dolmabache palace ( παλάτι από τα μέσα του 19ου αιώνα ) από το οποίο έχω δει μόνο τους κήπους και δεν έχω μπει στο εσωτερικό. Από το προσκύνημα στο Πατριαρχείο και τις εκκλησίες (ακόμη κι αν δεν είσαι πιστός η συγκίνηση από την ιστορική συνέχεια των ναών είναι αναπόφευκτη ) μέχρι την Αγία Σοφία και το Μπλε τζαμί, όλα έχουν κάτι να πουν για την ιστορία της Κωνσταντινούπολης.Επίσης αξίζει τον κόπο η κρουαζιέρα στον Βόσπορο, αλλά και η εκδρομή στα Πριγκιπόνησα , με την προϋπόθεση (για την δεύτερη ) ότι είναι άνοιξη ή καλοκαίρι. Όσο για την σκεπαστή αγορά του Kapali Carsi είναι ο παράδεισος του τουρίστα που θέλει να πάρει αναμνηστικά και δωράκια για φίλους ,συγγενείς και φυσικά τον ίδιο. Σίγουρα πρέπει να την επισκεφτείς τουλάχιστον μία φορά .Αν όχι για τίποτε άλλο , για τα χρώματα. Χάνεται το μάτι σου στο μεγάλο αυτό σκεπαστό ουράνιο τόξο,Σοφάκη. Αυτό που , κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν είναι τίποτε σπουδαίο είναι η βραδιά στα "χανουμάκια' . Κανείς δεν θα χάσει τίποτε απολύτως αν δεν πάει.
3. Φαγητό
Και τώρα ερχόμαστε στα καλύτερα. Το φαγητό είναι πάντα μία από τις πιο ωραίες αναζητήσεις σε ένα ταξίδι. Δεν σε αποζημιώνει πάντα αλλά δεν μπορείς και να μην παραδεχθείς την αξία του όταν βρεις αυτό που ψάχνεις. Στην Πόλη μπορείς να φας άφοβα κεμπάπ. Δεν έχω πετύχει μέχρι τώρα κεμπάπ που να μην ήταν καλό. Ο συνδυασμός μοσχαρίσιου κι αρνίσιου κιμά δίνει μία υφή που σου αφήνει γεύση από ζουμερό κρέας στο στόμα.Και τι καλύτερο για να συνοδεύσεις μερικά κεμπαπάκια από ένα πιάτο ζεστό πιλάφι. Οι άνθρωποι τρώνε πολύ πιλάφι και ξέρουν να το μαγειρεύουν. Το ψάρι τους είναι καλό , αν και ,για να λέμε και τα σωστά, σαν της Ελλάδας το ψάρι δεν υπάρχει Σοφάκη. Έχουν κι ένα ενδιαφέρον σάντουιτς με ψάρι το Balik ekmek (όπου balik=ψάρι, όπου ekmek= ψωμί ) .Δεν είχα την ευκαιρία να το δοκιμάσω, αλλά έλαβα αξιόπιστες πληροφορίες ότι είναι νόστιμο. Κι επειδή μετά το φαγητό θέλεις κι επιδόρπιο, μία επίσκεψη στο πολύ γνωστό ζαχαροπλαστείο Saray (επί της Istiklal ) είναι μία επιλογή που επιβάλλεται. Η πρόταση μου είναι kunefe (δεν ήξερα τι ήταν αλλά όταν το δοκίμασα άκουσα αγγέλους να ψέλνουν μέσα στην Αγιά Σοφιά ! ) κι επίσης kuru baklava, που μπορεί λίγο να μας απογοήτευσε αυτή την φορά αλλά σίγουρα επρόκειτο για μία κακή παρένθεση. Καλή επίσης πρόταση για γλυκό είναι ένα πολύ μικρό μαγαζάκι με χειροποίητες σοκολάτες και πάλι επί της Istiklal. Είναι γωνιακό κι έχει την βιτρίνα του γεμάτη με σοκολάτες τυλιγμένες με ασημόχαρτο. Η γάλακτος με φιστίκι είναι μία γεύση που δεν την βρίσκεις εύκολα στην Ελλάδα. Για κλείσιμο να πω ότι το καλύτερο για να κόψει την πείνα μεταξύ γευμάτων και να συνοδεύσει έναν καφέ (αυτό με τα κουλουράκια με τον καφέ είναι μόνο ελληνικό ίδιον, δυστυχώς ) είναι τα κουλούρια με σουσάμι. Τα βρίσκεις πολύ εύκολα σε χαριτωμένους πάγκους σε όλους τους δρόμους και είναι πολύ γευστικά.
4. Γενικές πληροφορίες
Η καλύτερη περίοδος για να πας στην Πόλη είναι άνοιξη ή Σεπτέμβριος. Το καλοκαίρι έχει πολύ κόσμο κι αρκετή υγρασία και τον χειμώνα, μπορεί να φεύγει ο πολύ κόσμος, αλλά μένει η υγρασία. Οι καφέδες και το φαγητό δεν είναι ακριβά. Τα οινοπνευματώδη ποτά είναι τσιμπιμένα στις τιμές και δεν σερβίρονται παντού. Μπαράκια, καφέ , εστιατόρια και γρηγοροφαγάδικα υπάρχουν άφθονα και παντού. Δεν μιλούν πολλοί αγγλικά αλλά ακόμη κι έτσι είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν αν ζητήσεις οδηγίες. Και μία μεγάλη προειδοποίηση για τους δρόμους : ΠΡΟΣΟΧΗ στα αυτοκίνητα! Οδηγούν ριψοκίνδυνα και δεν λογαριάζουν πολύ τους πεζούς. Ακόμη και σε διάβαση με φανάρι πράσινο για πεζούς, πρέπει να είσαι προσεχτικός.
Η αλήθεια είναι πως όταν βρίσκεσαι σε μία πόλη τόσο μεγάλη και πλούσια σε μέρη άξια για θέαση , δεν μπορείς να τα δεις όλα μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Παίρνεις μονάχα μία γεύση από τα βασικά και σημειώνεις αυτά που δεν πρόλαβες να κάνεις. Γυρίζεις στο σπίτι σου, περνάει ο καιρός κι έρχεται η ώρα να ξανασυναντηθείς με τα φώτα της Κωνσταντινούπολης. Και τότε αρχίζουν τα ακόμη καλύτερα...
to be continued...και με οπτικοακουστικό υλικό.
Καληνύχτα Σοφάκη μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου