Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

Καλώς όρισες 2014.

Αγαπημένη μου Σόφη,

   Σε πεθύμησα ! Και τι χαρά που οι πρώτες κουβέντες που θα σου πω είναι ευχές. Καλή χρονιά Σοφάκη. Υγεία, χαρές κι αισιοδοξία. Είδες Σόφη; Με όλα αυτά που περνάμε ακόμη και οι ευχές έγιναν πιο απλές , με μεγαλύτερη βαρύτητα.
     Οι γιορτές κύλησαν όμορφα. Οι σκηνές και οι τόποι ήταν σαν σε επανάληψη αλλά παντού υπήρχε κάτι που έκανε τη διαφορά. Τα δύο πιτσιρίκια στο χωριό που μάλωναν πάνω από ένα παιχνίδι με πλαστελίνες (ξάδερφος κι ανιψιός), τα κάλαντα που τραγουδήσαμε όλη η οικογένεια στο τραπέζι την παραμονή των Χριστουγέννων, τα ξαδέρφια, οι φίλοι, οι κουμπάροι που γέμισαν τις μέρες και τις νύχτες μας με χαλαρούς καφέδες και νόστιμους μεζέδες, η συνεταιρική ψησταριά μπαμπά και κουμπάρου στο πατρικό μου, από το πρωί μέχρι νωρίς το απόγευμα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, που μάζεψε γύρω της, στην αρχή εκ περιτροπής και στο τέλος όλους μαζί, κοντά στα δεκαπέντε άτομα, τα πρώτα Πρωτοχρονιάτικα πυροτεχνήματα που είδε ο Βασιλάκος και το ρεκόρ φλουριών που σκοράραμε σαν ζεύγος με τον Γιώργο (στις 3 κοπές βασιλόπιτας   που βρεθήκαμε, δύο φλουριά ο Γιώργος κι ένα εγώ! ).
     Τα τελευταία χρόνια οι γιορτές δεν έχουν την αίγλη που είχαν παλιά. Δεν μπορώ να πω ότι μου λείπουν τα υπερφίαλα ρεβεγιόν που βλέπαμε στην τηλεόραση. Δεν μου λείπει ούτε η καταναλωτική μανία πριν από τα Χριστούγεννα. Μου αρέσει που τα δώρα έχουν μεγαλύτερη σημασία αν και φθηνότερα. Όχι ότι δεν απολάμβανα το ότι μπορούσα να αγοράζω ακριβότερα δώρα για τους αγαπημένους μου, δεν είμαι υπεράνω χρημάτων. Μάλλον έχω την ικανότητα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ με αυτά που έχω. Αρκετά χρήσιμη για την εποχή μας θα έλεγα. Αυτό που μου λείπει Σοφάκη είναι τα χαμόγελα και η θετική ματιά. Αυτό μου λείπει. Έστω κι αν μία ωραία μέρα με φίλους μπορεί να με κάνει να ξαναβρώ αισιοδοξία δεν μπορώ να χαρώ όταν δεν είναι συλλογική.
    Μου αρέσει να μαζεύω εικόνες από τις γιορτές και να τις φέρνω στο νου μου όταν τελειώνουν. Φέτος το αγόρι μου κράτησε πολλές από αυτές τις στιγμές στη φωτογραφική μηχανή και λέω να μοιραστώ μερικές μαζί σου Σοφάκη. Έτσι για το καλό.

Από το τζάκι μας.
Καφές μετά το φαγητό σε κούπα μέσα στο πνεύμα.
Της Πρωτοχρονιάς. Από το μπαλκόνι στο πατρικό μου.












Η πρώτη από τις τρεις. Από τα χεράκια μου παρακαλώ.


Επίσης από τα χεράκια μου. Είναι τόσο νόστιμα όσο δείχνουν.
                                                                                                                                                           








Τρελός made by koumparos Mike Αη Βασίλης

       Και με αυτές τις εικόνες θα σε αφήσω Σοφάκη. Αλλά επειδή αυτή η πρόταση μου θύμισε κλείσιμο από δελτίο ειδήσεων θα σου ζητήσω να την αγνοήσεις και να λάβεις υπόψιν τα παρακάτω
     Να έχουμε μία ελπιδοφόρα χρονιά. Να κρατήσουμε άθικτη την υγεία μας και να έχουμε δύναμη να ¨πολεμήσουμε¨για όλα τα σημαντικά.


     Σε φιλώ γλυκά κοριτσάκι.

     Καλή σου νύχτα.

     ΥΓ Να μου φιλήσεις τη μαμά μου. Μου έλειψε.

2 σχόλια:

  1. Λοιπόν εμένα πολύ μου άρεσαν τα Χριστούγεννα σας! Τα βρήκα γεμάτα αγάπη και πραγματικά προβλήματα... Λοιπόν είναι ευλογία τα πραγματικά μας προβλήματα γιατί είναι τα μόνα που λύνονται! Καλή χρονιά και το κεφάλι ψηλά, μπακιρένια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τελικά βρήκε το δρόμο του το σχόλιο. Πάντα στο στόχο φίλη. Να 'σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή