Χωρίς πολλά λόγια.

   Αγαπημένη μου Σόφη,

      Καμιά φορά δεν αξίζει να κουράζουμε τα μάτια και το μυαλό μας με λόγια.Οι λέξεις μπορούν και φτιάχνουν όμορφες εικόνες.Αν όμως οι εικόνες υπάρχουν ( δεν θα πω στο χαρτί γιατί η τεχνολογία μας ξεπέρασε,) σε πολλά, πολλά χρωματιστά pixel τότε οι λέξεις είναι απλά φλυαρία.
     Από τη σημερινή απογευματινή βόλτα του Γιώργου στην παραλία. Εγώ απλά έχω ακόμη τη μέση μου (θα σου τα πω Σοφάκη στο υστερόγραφο )

Σοφάκη, να σου συστήσω τον Benicio. Είναι το τρίτο μέλος της "ποδηλατοοικογένειας" μας. Χάνει βέβαια λίγο στη φωτογραφία γιατί δεν φαίνονται τα χρώματά του. Άλλη φορά θα συστηθείτε καθώς πρέπει.

Τα κτίρια της λεωφόρου Νίκης στα "χρυσαφένια"

Σου κόβει την ανάσα, έτσι ;

Κι αν αυτά τα χρώματα φαίνονται εξωπραγματικά...

Αυτά είναι από άλλο πλανήτη! Εικόνα επεξεργασμένη μόνο από τη φύση.

   
Η άνοιξη κατέβηκε στην παραλία της Θεσσαλονίκης κι επειδή σαν Θεσσαλονικείς έχουμε τη φήμη των φιλόξενων ανθρώπων κατέβηκε και η μισή Θεσσαλονίκη για να την προϋπαντήσει.
    Όμορφες εικόνες έτσι Σόφη; Ήρθε η άνοιξη. Γιούπι!!!!
Πάντα τέτοια .

Καλή σου νύχτα κοριτσάκι.

Σε φιλώ γλυκά


ΥΓ Όπως υποσχέθηκα , ορίστε και τα νέα της μέσης μου. Πήγα στο γιατρό και είπε πως πρέπει να κάνω μία καλή "κούρα" για μερικές μέρες, να πάρω και τα αντιφλεγμονώδη μου και μετά να πάω να βγάλω ακτινογραφία να δούμε τι ακριβώς τρέχει. Δεν είναι βέβαια κάτι σοβαρό αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις το σωστό είναι να προλαμβάνεις. Άλλωστε έχω κι ένα ταξίδι να πάω.... Ψάρωσες Σοφάκη; Την επόμενη φορά θα σου πω γι'αυτό.